| Home | | Kaartmateriaal | | GPS | | FAQ | | Links | | Zoeken | | Updates | | Sitemap |
© 2010, 2022 WandelPas
De hier beschreven wandeling volgt voor een groot deel de route die wordt bewegwijzerd met ‘Water-Wandel-Wereld’.

Vanaf de parkeerplaats loop je langs het restaurant in de richting van de urnenvelden.

Dit uitgestrekte grafveld is in gebruik geweest van de Late Bronstijd tot en met de Vroege IJzertijd. Van ca. 1000-600 v.Chr. begroef men hier na crematie de as van de doden.
25 juni 2018
In de19de eeuw werden er echter naaldbomen geplant in dit gebied, ook op de grafheuvels. Na verloop van tijd brachten de wortels steeds meer schade toe aan de heuvels. In 2004 is gestart met de restauratie van de grafvelden. Nu zijn de heuvels weer goed herkenbaar in het terrein. In 2011 is die restauratie afgerond. Meer informatie is te vinden op http://www.grafveldbusjop.nl/Restauratie.htm

Je loopt verder in zuidoostelijke richting en blijft het pad zo’n 800 meter lang volgen. Eerst loop je door het bos, later heb je een weiland aan je rechterhand. Op het einde daarvan sla je links af het bos in. Na 200 meter zie je aan je linkerhand een kleine waterplas.

Na 700 meter ligt rechts een boerderij, de middeleeuwse Kloosterhof; aan de overkant van het pad ligt een oud bakhuisje.

Het bakhuis is enkele jaren geleden gerenoveerd. Een paar keer per jaar wordt het bakhuis gestookt door vrijwilligers van Groen Hart Leudal en Staatsbosbeheer. Voor het stoken van een Bakhuisje werden vroeger de kleine takjes gebruikt die overbleven na het kappen van bomen. Van deze takjes werden takkenbossen gebundeld. Deze takkenbossen werden opgestapeld in een zogenaamde "de sjansenberm".

Je volgt het pad tot aan de verkeersweg. Hier sla je rechtsaf. Na 250 meter sla je op de kruising opnieuw rechtsaf. Je komt dan langs het Leudalmuseum en de St. Elisabethmolen.

De Sint-Elisabethsmolen was een watermolen op de Leubeek die heeft toebehoord aan het Klooster Sint-Elisabethsdal.
De oudste vermelding van de molen stamt uit 1278. Toen kreeg het klooster toestemming van de heer van Horn om de watermolen van Roggel op de Roggelse Beek af te breken en bij het klooster weer op te richten. De molen was eigendom van het klooster maar dit moest voor het gebruik cijns aan de heer betalen. Het was een dwangmolen en in 1416 werd nog eens verordonneerd dat het hele dorp Roggel sal malen op dye moelen. De echtheid van dit document werd later in twijfel getrokken: de boeren maalden liever op de Leumolen.
In 1796 werd het klooster door de Fransen opgeheven en de molen verbeurdverklaard en verkocht. In 1840 werd ze vervangen door een stenen molen die groter was dan de Leumolen. Ze diende als korenmolen, zaagmolen en oliemolen. In 1844 werd er brand in de molen gesticht, maar de molen werd herbouwd.
Toen in 1944 de bezetter zich terugtrok lag er munitie in de molen opgeslagen. Deze werd door de terugtrekkende troepen tot ontploffing gebracht en de molen werd verwoest. Een ruïne restte.
In 2014 begon men met de renovatie van deze molen. Met de ruïne als basis werd een moderne opbouw vervaardigd, en in 2015 werd daarin een groot, modern, waterrad geplaatst. Dit is verbonden met een generator die elektriciteit opwekt waar onder meer het naastgelegen restaurant gebruik van maakt. (Bron: Wikipedia).

Voorbij de watermolen sla je linksaf het bospad in. Dit pad volgt de Leubeek over een afstand van ruim 600 meter. Je slaat dan linksaf en steekt de beek over. Na 300 meter sla je weer rechtsaf en na 200 meter nog een keer. Je komt dan uit bij de Ursulamolen, ook wel de Leumolen genoemd.

Deze molen op de Leubeek fungeert als korenmolen en oliemolen. Het betreft een onderslagmolen.
De molen werd voor het eerst vermeld in 1461, hoewel er al een vermelding is van een molen te Nunhem uit 1276, maar het is niet zeker of dat dezelfde molen betrof.
De molen en de bijbehorende boerderij de Leuhof waren een leen van het Graafschap Horn (de leenheer). In 1701 verwierf het Klooster Sint-Elisabethsdal het goed in beheer door koop, maar het bleef een leen van de graven van Horn. In 1773 werd een stenen molen gebouwd ter vervanging van de vervallen voorganger, die in vakwerkbouw was uitgevoerd. Het jaartal "1773" is nog in een anker aanwezig. Toen is ook de korenmolen met een oliemolen uitgebreid. Het dak werd bekroond met een torentje.
In 1796 werden molen en hof door de Fransen in beslag genomen en verkocht aan particulieren. In 1822 kwam ze in bezit van de familie Waegemans, die op Kasteel Nunhem woonde. Deze familie verpachtte de molen. In 1828 werd een aanvraag gedaan de molen met een pelmolen uit te breiden. In het begin van de 20e eeuw werd het houten waterrad vervangen door een Girard-turbine.
In 1935 verkocht de laatste erfgename de Leumolen aan een andere particulier om in 1956 aan de Staat verkocht te worden. De molen is in beheer bij Staatsbosbeheer.
De molen is in bedrijf geweest tot de jaren 50 van de 20e eeuw, waarna ze is stilgelegd. In 1961 is ze gerestaureerd en was ze als korenmolen weer maalvaardig. Er kwam een nieuw houten waterrad. In 2008 werd ook de oliemolen gerestaureerd en kon er weer olie worden geslagen.
In een nis is een beeld van de heilige Ursula aangebracht. Dit is vermoedelijk in de 19e eeuw gebeurd. Het originele, sterk verweerde, beeld is in 1935 weggehaald en aan het Stedelijk Museum te Roermond geschonken. In 1961 is een nieuw beeld geplaatst, vervaardigd door Eugène Eggen (Bron: Wikipedia).

Je steekt de beek vóór de molen over. Je gaat daarna meteen naar links, tussen de gebouwen door.  Je volgt het pad over een afstand van 600 meter. Nadat je een pad van rechts voorbij bent gelopen sla je linksaf. Na 500 meter ga je opnieuw naar links; even verder steek je de Leubeek weer over, nu over een oude stalen brug.

Na 200 meter kom je op het Langepad. Je slaat hier linksaf. Na 150 meter sla je voor het weiland rechtsaf. Je blijft het pad, dat de loop van de Leubeek volgt, over een afstand van 1,5 kilometer volgen. Dan sla je rechtsaf en na 75 meter meteen linksaf.

Na 380 meter sla je rechtsaf; 125 meter verder doe je dat weer en nog eens 100 meter verder ga je linksaf. Dit pad blijf je 1,4 kilometer lang volgen. Op het einde ervan sla je linksaf. Vervolgens steek je de weg over en loop je opnieuw het bos in. Op de T-splitsing sla je links af en na 500 meter bereik je de parkeerplaats waar je de wandeling bent begonnen.
Kaart copyright OpenStreetMap CC-BY-SA
Door het Leudal
11 km.
Vertrekpunt:
Parkeerplaats bij Restaurant De Busjop, Busschopsweg 9, Heythuysen