© 2010, 2022 WandelPas
De Groote Peel (2)
10 km
Vertrekpunt:
Bezoekerscentrum Nationaal Park De Groote Peel ‘Mijl op Zeven’ (Buitencentrum De Pelen), Moostdijk 15, Ospeldijk
Het grootste deel van deze wandelroute door het Nationaal Park De Groote Peel is slechts gedurende een beperkte periode van het jaar opengesteld voor het wandelend publiek. In verband met het broedseizoen van 15 maart tot 15 juli is een deel afgesloten; ook in het trekseizoen (15 oktober tot 30 november) is deze route niet toegankelijk.
Houd er ook rekening mee, dat de onverharde zand- en graspaden na een regenperiode nogal drassig kunnen zijn.
Vanaf het bezoekerscentrum sla je eerst rechtsaf over de asfaltweg. Na 250 meter neem je het pad linksaf. Dit pad maakt eerst een bocht naar rechts en buigt dan iets af naar links. Je negeert alle zijpaden en loopt door tot je op een T-splitsing komt: hier sla je links af. Je blijft dit pad volgen.
Op een gegeven moment maakt het pad een flauwe bocht naar rechts. Twee paden naar inks negeer je. Even verder loop je door het grasland verder over het pad tot je op een T-splitsing komt: hier sla je links af. Dit pad volg je over een afstand van 1100 meter tot aan de T-splitsing.
Deze brede grasweg draagt de naam Bescheid of Astensche Moostscheiding. Hij vormt de grens tussen de provincies Brabant en Limburg. Je volgt de grasweg naar rechts over het wildrooster over een afstand 275 meter, waarna je vóór het tweede wildrooster scherp linksaf slaat. Dit pad met een aantal bochten langs de zuidkant van de veenplas Aan ’t Elfde volg je 1200 meter tot je opnieuw op een T-splitsing uitkomt. Hier sla je links af.
De Groote Peel is een van de vogelrijkste gebieden van West-Europa. Niet alleen als nestplaats voor broedvogels maar ook als foerageergebied voor de vele trekvogels die hier in voor- en najaar een tussenstop maken. In de herfst zijn hier zelfs kraanvogels te zien. Andere vogels die je hier tegen kunt komen zijn de fuut en wintertaling, het blauwborstje en dodaars.
Na 250 meter sla je voorbij het wildrooster opnieuw links af. Het pad waar je je nu op bevindt, blijf je over een afstand van 1400 meter volgen. Links van je kijk je uit over het al genoemde Aan ’t Elfde, aan je rechterhand heb je het Steltloperven. Beide vennen zijn van elkaar gescheiden door een dijkje, waar je overheen loopt.
Op deze twee grote vennen broedt een kleine kolonie van zwarte sternen op nesten die ze bouwen op eilandjes van drijvende plantenresten. Jammergenoeg zijn er nu nog maar enkele broedparen van deze zeldzame vogel over.
Als je de vennen voorbij bent neem je op de viersprong het pad naar links; 400 meter verder sla je op de T-splitsing rechtsaf.
Je kunt hier ook eerst links af slaan en 150 meter verder op de dijk genieten van het uitzicht over het ven. Om de route te vervolgen keer je dan weer om.
Het pad voert je via een aantal bochten weer naar het Bescheid. Je loopt hier rechtdoor totdat je 600 meter verder opnieuw op een viersprong uitkomt.
Als je wilt, kun je hier de met blauwe paaltjes gemarkeerde route nemen door rechtsaf te slaan. De beschrijving van deze route-uitbreiding kun je hier lezen. De route wordt hierdoor ongeveer 3,5 kilometer langer.
Ook deze route slaat hier rechtsaf over het knuppelbruggetje. Voorbij de uitkijktoren sla je links af. Je blijft het pad volgen en loopt langs het Meerbaanslaak.
Dit ven is ontstaan door uitbaggeren. Het gewone turfsteken was namelijk lang niet altijd mogelijk door de vaak duizenden jaren oude, onverteerde boomstronken die de peelwerkers bij hun toch al zware werk tegen kwamen. Deze boomstronken heten kienhoutstobben maar de turfstekers noemden ze ‘peelpuisten’. Het peelmonument in Ospel (zie deze wandeling) laat zo’n ‘pieëlpoêst’ zien. Bij laag water komen deze boomstronken nog boven het water uit.
Op het einde van het pad, op de T-splitsing, kom je uit bij het roestvrijstalen monument voor de geallieerde vliegtuigbemanningen uit de tweede wereldoorlog. Je slaat hier rechtsaf; 70 meter verder ga je linksaf, waarna je terugloopt naar het bezoekerscentrum en de parkeerplaats.
Houd er ook rekening mee, dat de onverharde zand- en graspaden na een regenperiode nogal drassig kunnen zijn.
Vanaf het bezoekerscentrum sla je eerst rechtsaf over de asfaltweg. Na 250 meter neem je het pad linksaf. Dit pad maakt eerst een bocht naar rechts en buigt dan iets af naar links. Je negeert alle zijpaden en loopt door tot je op een T-splitsing komt: hier sla je links af. Je blijft dit pad volgen.
Op een gegeven moment maakt het pad een flauwe bocht naar rechts. Twee paden naar inks negeer je. Even verder loop je door het grasland verder over het pad tot je op een T-splitsing komt: hier sla je links af. Dit pad volg je over een afstand van 1100 meter tot aan de T-splitsing.
Deze brede grasweg draagt de naam Bescheid of Astensche Moostscheiding. Hij vormt de grens tussen de provincies Brabant en Limburg. Je volgt de grasweg naar rechts over het wildrooster over een afstand 275 meter, waarna je vóór het tweede wildrooster scherp linksaf slaat. Dit pad met een aantal bochten langs de zuidkant van de veenplas Aan ’t Elfde volg je 1200 meter tot je opnieuw op een T-splitsing uitkomt. Hier sla je links af.
De Groote Peel is een van de vogelrijkste gebieden van West-Europa. Niet alleen als nestplaats voor broedvogels maar ook als foerageergebied voor de vele trekvogels die hier in voor- en najaar een tussenstop maken. In de herfst zijn hier zelfs kraanvogels te zien. Andere vogels die je hier tegen kunt komen zijn de fuut en wintertaling, het blauwborstje en dodaars.
Na 250 meter sla je voorbij het wildrooster opnieuw links af. Het pad waar je je nu op bevindt, blijf je over een afstand van 1400 meter volgen. Links van je kijk je uit over het al genoemde Aan ’t Elfde, aan je rechterhand heb je het Steltloperven. Beide vennen zijn van elkaar gescheiden door een dijkje, waar je overheen loopt.
Op deze twee grote vennen broedt een kleine kolonie van zwarte sternen op nesten die ze bouwen op eilandjes van drijvende plantenresten. Jammergenoeg zijn er nu nog maar enkele broedparen van deze zeldzame vogel over.
Als je de vennen voorbij bent neem je op de viersprong het pad naar links; 400 meter verder sla je op de T-splitsing rechtsaf.
Je kunt hier ook eerst links af slaan en 150 meter verder op de dijk genieten van het uitzicht over het ven. Om de route te vervolgen keer je dan weer om.
Het pad voert je via een aantal bochten weer naar het Bescheid. Je loopt hier rechtdoor totdat je 600 meter verder opnieuw op een viersprong uitkomt.
Als je wilt, kun je hier de met blauwe paaltjes gemarkeerde route nemen door rechtsaf te slaan. De beschrijving van deze route-uitbreiding kun je hier lezen. De route wordt hierdoor ongeveer 3,5 kilometer langer.
Ook deze route slaat hier rechtsaf over het knuppelbruggetje. Voorbij de uitkijktoren sla je links af. Je blijft het pad volgen en loopt langs het Meerbaanslaak.
Dit ven is ontstaan door uitbaggeren. Het gewone turfsteken was namelijk lang niet altijd mogelijk door de vaak duizenden jaren oude, onverteerde boomstronken die de peelwerkers bij hun toch al zware werk tegen kwamen. Deze boomstronken heten kienhoutstobben maar de turfstekers noemden ze ‘peelpuisten’. Het peelmonument in Ospel (zie deze wandeling) laat zo’n ‘pieëlpoêst’ zien. Bij laag water komen deze boomstronken nog boven het water uit.
Op het einde van het pad, op de T-splitsing, kom je uit bij het roestvrijstalen monument voor de geallieerde vliegtuigbemanningen uit de tweede wereldoorlog. Je slaat hier rechtsaf; 70 meter verder ga je linksaf, waarna je terugloopt naar het bezoekerscentrum en de parkeerplaats.
11 maart 2012
Kaart copyright OpenStreetMap CC-BY-SA
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
